Του Τιμίου Σταυρού...

Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΚΑΜΠΑΝΑΣ

Το πρώτο χτύπημα της δεύτερης καμπάνας του Αϊ-Γιώργη της Πλατέας γιορτάστηκε με ξεχωριστό τρόπο τις προάλλες στο Νίππος!
Οπως το διαβάσατε! Το πρώτο χτύπημα της δεύτερης καμπάνας... Είναι που όταν θέλουν να βρουν μερικοί - μερικοί αφορμή για να κλέψουν μια μέρα από τον Χάρο, βρίσκουν. Είναι που τελευταία όλο και πιο πολύ ψάχνουμε την αφορμή για να λειτουργήσουμε το κοινωνείν...

ΤΟ ΤΑΞΙΜΟ
Ας τα δούμε, όμως, τα πράγματα απ? την αρχή. Να πιούμε ένα κρασί στο καφενείο του μας κάλεσε όλους όσοι βρεθήκαμε οφέτος στις 23 Απρίλη στην εκκλησία τ? Αϊ-Γιώργη που δεσπόζει στην πλατεία, ο Γιάννης ο Κοτσιφός, μετά τη λειτουργία. Μια βραστή προβατίνα στη χάρη του Γείτονα Αγίου, το τάξιμό του, για να προστεθεί στην πορεία κι ένα ψητό γουρουνάκι μ? όλα τα σχετικά.
Καλή παρέα, καλό κρασί, πολλές οι θύμησες γι? ανθρώπους που έφυγαν νωρίς. Μέσα σ? αυτούς και για τον Σταύρο τον Σαραβελή, τον γεωπόνο, που του είπαμε το τελευταίο αντίο στο Κοιμητήρι του Αϊ-Θανάση, πριν από πέντε μήνες, όπως το θέλησε, με τη λύρα και με μαντινάδες. Οντε ποθάνει ο μερακλής... Πριν προλάβει να κάμει το δικό του τάξιμο, μια δεύτερη καμπάνα στον Αϊ-Γιώργη, για να μην είναι, λέει, το καμπαναριό του ορφανό. Ηταν ο Αντώνης ο τρίτος και μικρότερος γιος του Γιάννη που μας το θύμισε. Για να γυρίσει στο τέλος την κουβέντα παραβολικά, χρησιμοποιώντας όλη τη λαϊκή σοφία των αιώνων που κουβαλεί κι ας είναι μόλις 33 χρονών. Ντα δε κάνει δα μια καμπάνα κι ένα κατομμύριο. Εγώ βάνω την αγροτικιά σύνταξη νιους μήνα, πετάχτηκε σαν να ?τανε μιλημένος ο Γιάννης ο Ντέρνας! Τι ?τανε να το πει! Βροχή άρχισαν να πέφτουν οι προσφορές... Μεταξύ... τυρού και αχλαδίου, μεταξύ κρασιού και τσικουδιάς, πολλά λέγονται, σκεφτόμουν φεύγοντας και ξέχασα πως ήμουν ένας εκ των προσφερόντων! Οποία έκπληξις! Να σε παίρνει ο Αντώνης ο Κοτσιφός τηλέφωνο, ύστερα από τέσσερις μήνες και να σου λέει ότι η δεύτερη καμπάνα του Αϊ-Γιώργη έχει ήδη αγοραστεί είναι κιόλας κρεμασμένη στο καμπαναριό και ότι το Σάββατο που μας έρχεται θα γενούνε τα... εγκαίνια. Αυτό έλειπε, να λείψει... ο Μάρτης απ? τη Σαρακοστή!

ΤΟ ΔΙΠΛΟΚΑΜΠΑΝΟ ΤΗΣ ΧΑΡΑΣ
Εντάξει, δεν οδηγούσαν όλοι οι δρόμοι εκείνο το γλυκό σαν το λάδι αυγουστιάτικο βράδυ στην πλατεία (πλατέα για μας τους Νιππιανούς) του Νίππους. Δεν ήταν όμως και λίγοι, χωριανοί οι περισσότεροι αλλά και ξενομπάτες, που έμαθαν τα καθέκαστα κι ήρθαν. Εορταστική η όλη ατμόσφαιρα, λες κι ήτανε του Τιμίου Σταυρού. Και βέβαια η καμπάνα, η δεύτερη καμπάνα του Αϊ-Γιώργη που ήρθε για να κάνει συντροφιά στην πρώτη, στη θέση της, έτοιμη να χτυπήσει για πρώτη φορά. 
Γιορτή του κρασιού, γιορτή του μελιού, γιορτή του ξεροτήγανου, γιορτή του χοχλιού, γιορτή του πιλαφιού, γιορτή του τσιγαριαστού, γιορτή του σέλινου, γιατί όχι και γιορτή της καμπάνας, σκεφτόμουν, ενώ ο Γιάννης ο Ντέρνας και ο Αντώνης ο Κοτσιφός έπιασαν στα χέρια τους τα σκοινιά, της παλιάς καμπάνας ο πρώτος, της καινούργιας ο δεύτερος κι άρχισαν το διπλοκάμπανο. Ηταν το ευλογητός! Μια πιτήδεια κωδωνοκρουσία που λιτάνευε στις γειτονιές του χωριού μα και στα γυρόχωρα τη χαρά της πρώτης συνεργασίας δυο ξεχωριστών ήχων... Το απολυτίκιο του Αγίου σε πρώτη εκτέλεση από δυο καμπάνες. Ως των αιχμαλώτων ελευθερωτής και των πτωχών υπερασπιστής...

ΜΕ ΤΟ ΚΑΡΑΒΙ ΤΑ ΚΕΡΙΑ
Με το καράβι τα κεριά και με τ? ασκιά το λάδι! Πώς να μην θυμηθώ τον στίχο τούτο απ? το γνωστό τραγούδι του Αϊ-Γιώργη που μου είχε μάθει -μαζί με τόσα άλλα- η συγχωρεμένη η μάνα μου όταν ήμουν πέντε χρονών! Ποτές δεν θυμούμαι ν? ανάφτηκαν τόσα κεριά στο μανουάλι του Αγίου, την ημέρα της Χάρης του, όσα ανάφτηκαν το βράδυ εκείνο. Κεριά στη μνήμη εκείνων που έφυγαν για πάντα στο Επουράνιο Νίππος και κεριά υπέρ υγείας... Εναν - έναν τους αναθίβαλα τους πρώτους, έτσι όπως έλεγε τα ονόματά τους στην επιμνημόσυνη δέηση με την οποία άρχισε ο παπα-Μιχάλης. Με προεξάρχοντα του χορού τον Σταύρο τον Σαραβελή. Ποιος είπε πως ποθαίνει ο μερακλής;...
 Ακέραιους και ωραίους, πλην όμως σιωπηλούς, με μια ιδέα χαμόγελου στα χείλη... Ενός χαμόγελου που κάλυψε ολόκληρο το πρόσωπο, λίγο αργότερα, την ώρα της ευλογίας των άρτων και ιδιαίτερα όταν στεντορεία τη φωνή ψάλαμε, όλοι όσοι είμαστε μέσα στην εκκλησία, το θριαμβευτικό 'Πλούσιοι επτώχευσαν και επείνασαν'...

ΤΟΝ ΚΩΔΩΝΑ ΤΟΥΤΟΝ ΚΑΘΑΓΙΑΣΟΝ!
'Τον κώδωνα τούτον της ευσεβείας ημών, εις τιμήν και μνήμην του Αγίου Γεωργίου τω Οίκω τούτω διά της λογείας των ευσεβών ενοριτών ημών προσφερόμενον, καθαγίασον και τον ήχον αυτού, ου προς τέρψιν ακοής μόνον και ψυχικήν ημών αγαλλίασιν, αλλά και προς υπόμνησιν των εντολών Σου και εις δοξολογίαν αιώνιον του προσκυνητού Σου Ονόματος και σωτηρίαν ημών εναρμόνισον...'.
Οτι υπάρχουν ευχές για πολλές, πάμπολλες, περιπτώσεις, το ήξερα, όχι όμως ότι υπάρχει και ξεχωριστή ευχή για τα... εγκαίνια καμπάνας. Παραξενεύτηκα, λοιπόν, όταν άκουσα τον παπα-Μιχάλη να τη διαβάζει, αργά και καθαρά, όπως κάνει πάντα, μετά τον αγιασμό που έκανε ύστερα απ? την ευλογία των άρτων από ένα εκκλησιαστικό βιβλίο, που όπως διαπίστωσα αργότερα λέγεται 'Εγκόλπιον - Ευχολόγιο' και περιλαμβάνει 162 'ειδικάς ευχάς' τις οποίες έγραψε ο μακαριστός μητροπολίτης Τιμόθεος Ματθαιάκης. 'Ευχή επί καθιερώσει κώδωνος' είναι ο ακριβής τίτλος της περί ης ο λόγος...

ΚΑΜΠΑΝΑ ΤΗΣ ΧΑΡΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΛΥΠΗΣ
Να χτυπάει τούτη η καινούργια καμπάνα του Αϊ-Γιώργη, μαζί με την άλλη μόνο σε χαρές, ευχήθηκα ενώ άκουγα την ευχή. Το ίδιο ευχήθηκε και ο παπα Μιχάλης, όταν έκανε απόλυση κι ετοιμάστηκε να μοιράσει τον άρτο. Αυτό ευχόταν και ο ένας στον άλλο μας στην πλατέα, ενώ πηγαίναμε για το καφενείο του Κοτσιφογιάννη, όπου ήταν στρωμένες οι τάβλες της φιλοξενίας. Αφού, βέβαια,  είχαμε παίξει τη σειστρέ μας, έτσι για το καλό. Οπως τότε που ήμασταν παιδιά και κρεμνιόμαστε στα καμπανοσκοίνια την ημέρα της Λαμπρής, με το που χάραζε η μέρα μέχρι τα μεσάνυχτα. Χαρούμενο, θριαμβευτικό, ήταν και το σημερινό καμπανοχτύπημα. Ομως το ξέραμε. Τούτη η καμπάνα, η δεύτερη καμπάνα του Αϊ-Γιώργη, όπως και κάθε άλλη καμπάνα, δεν θα ναι μόνο καμπάνα χαράς, θα ?ναι και καμπάνα της λύπης...

ΟΛΟΙ ΕΠΙΣΗΜΟΙ
Απαντες επίσημοι σε τούτη τη γιορτή της καμπάνας. Ολοι οι παρόντες, απ? το πιο μικρό παιδάκι μέχρι τον πιο ηλικιωμένο, επώνυμοι. Και βέβαια καμιά ομιλία που να 'εξάρει' τη σημασία της γιορτής. Δεν επρόκειτο για κάποια αναβίωση άλλωστε, αλλά για μια ξεχωριστή για τον καθένα βίωση, στο πλαίσιο της λειτουργίας του κοινωνείν. Το συνειδητοποίησα περισσότερο την ώρα που τα λέγαμε πίνοντας και τα πίναμε λέγοντας στο τραπέζι, που χώρεσαν όλοι χωρίς καμιά εξαίρεση, χωριανοί και ξενομπάτες. Ετσι όπως τζουγκρίζαμε τα ποτήρια μας, έτσι όπως αναθιβάλαμε περαζούμενους καιρούς, έτσι όπως ζούσαμε το μεγαλείο της κάθε στιγμής, έχοντας σαν μουσική υπόκρουση μια ατέλειωτη τρελαμένη κωδωνοκρουσία. Κάτω απ? το άγρυπνο βλέμμα της γυναίκας του Κοτσιφογιάννη της Μαρίας (το γένος Βάνδουλα απ? τις Πέρα Κατούνες) που συντόνιζε με τον δικό της ξεχωριστό τρόπο, την όλη φιλοξενία.

ΝΑ ?ΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ!
Του χρόνου θα γιορτάσουμε την ίδια μέρα τα... πρώτα γενέθλια των εγκαινίων του πρώτου χτυπήματος της δεύτερης καμπάνας του Αϊ-Γιώργη και δεν θ? αφήσουμε πάλι κανένα να κοιμηθεί ούλη τη νύχτα, μου είπε ο Γιάννης ο Κοτσιφός, ύστερα από δύο μέρες όταν συναντηθήκαμε, μεταξύ σοβαρού κι αστείου. Να ?χουμε την υγειά μας, φίλε!

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ

Κάινα, 17 Αυγούστου 2010

Ομιλητές:Μιχάλης Ανδριανάκης-Βαγγέλης Κακατσάκης

EΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΑΠΟΚΟΡΩΝΑ

Ανανεώσιμες πηγές ενέργειας στο Νίππος

Επενδύσεις στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, που είναι φιλικές στο περιβάλλον, συντελούνται στον Αποκόρωνα.
Πρόσφατα, όπως έγινε χθες γνωστό, παραδόθηκαν δύο εγκαταστάσεις φωτοβολταϊκών σταθμών στο Νίππος, συνολικής ισχύος 160 kWp, από την εταιρεία Positive Energy.
Σε ανακοίνωση της εταιρείας αναφέρεται:
Οι σταθμοί έχουν ισχύ 80 kWp έκαστος, διαθέτουν σύστημα διαξονικής ιχνηλάτησης του ήλιου (trackers) και αποτελούν τις δύο πρώτες φωτοβολταϊκές εγκαταστάσεις στην κατηγορία των 80 kWp που ολοκληρώθηκαν στην Κρήτη.
Ο Εμπορικός Διευθυντής της Positive Energy Κυριάκος Αγιαννίδης, δήλωσε σχετικά: «Πρόκειται για δύο πολύ σημαντικά έργα που ουσιαστικά ανοίγουν τον δρόμο των φωτοβολταϊκών εγκαταστάσεων και στην Κρήτη, επιβεβαιώνοντας ότι οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας αποτελούν το μέλλον για ολόκληρη την ελληνική επικράτεια. Η Positive Energy, βασιζόμενη στην τεχνογνωσία της, στην υψηλή ποιότητα του παρεχόμενου εξοπλισμού, στη βελτιστοποιημένη σχεδίαση και στην έμφαση στην τεχνική λεπτομέρεια κατά την υλοποίηση, επιδιώκει να παραδίδει υποδειγματικά έργα που ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις των πελατών της για αξιόπιστη λειτουργία και μέγιστη οικονομική απολαβή στο διάστημα της κατ’ ελάχιστον 20ετούς λειτουργίας τους. Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε ότι, εκτός από μια υγιή επένδυση με σύντομη απόσβεση, επιπρόσθετα αποτελούν μέγιστη συμβολή για την προστασία του περιβάλλοντος και την πράσινη ανάπτυξη, μειώνοντας σημαντικά τις εκλυόμενες ποσότητες CO2 στην ατμόσφαιρα από τις συμβατικές πηγές ενέργειας».
Οι κ.κ. Δημήτρης Κωστάκης και Σήφης Φαραντάκης, ιδιοκτήτες των δύο έργων, τόνισαν ότι «η τοπική κοινωνία έχει πολλά να ωφεληθεί από παρόμοιες επενδύσεις που λειτουργούν απόλυτα φιλικά προς το περιβάλλον. Στο δεδομένο οικονομικό όφελος από την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών σταθμών, πρέπει να συνυπολογίσουμε την αξιοπιστία τους, τη δυνατότητα επέκτασής τους, τη μηδενική μόλυνση και την απουσία αποβλήτων από τη λειτουργία τους. Η Κρήτη, ένας κατ’ εξοχήν τουριστικός προορισμός, ωφελείται αποφασιστικά από τέτοιες εγκαταστάσεις που λειτουργούν ως ασπίδα για τον φυσικό της πλούτο. Τονίζουμε την ανάγκη απλούστευσης των αδειοδοτικών διαδικασιών από την Πολιτεία και παροτρύνουμε τους ιδιοκτήτες που διαθέτουν ήδη άδεια από την αρμόδια αρχή να προχωρήσουν στις σημαντικές αυτές επενδύσεις για τους ίδιους, την τοπική κοινωνία, το περιβάλλον. Επίσης θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε θερμά την Τράπεζα Χανίων που χρηματοδότησε τα εν λόγω έργα».

Χανιώτικα Νέα(25.11.09)
>> τυπώστε αυτό το άρθρο

Ο δρόμος του να βρισκόμαστε (1)
“Φιλοξενία και φιλότιμο στο Νίππος Αποκορώνου”, ήταν ο τίτλος που έβαλε ο, και καλός φίλος, συνεργάτης της εφημερίδας μας, Γιάννης Η. Κάκανος στο εξαιρετικό ρεπορτάζ που έγραψε στο προχθεσινό φύλλο για την συνεστίαση που οργάνωσε την περασμένη Πέμπτη, 5 Νοεμβρίου ο Σύλλογος Γυναικών Νίππους “Περβολίτσια” στην παραδοσιακή ταβέρνα του χωριού “Ιπποκορώνιον”. Εγώ, ως γέννημα θρέμμα νιππιανός, ωστόσο, ξέροντας πρόσωπα και πράγματα, θα ‘βαζα κάποιον άλλον. “Οι γυναίκες του Νίππους δείχνουν τον δρόμο”, για παράδειγμα, ή κάποιον άλλον παρεμφερή. Τον δρόμο της ευθύνης για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον του τόπου μας. Τον δρόμο της συλλογικής δράσης και όχι της μεμψίμοιρης προσέγγισης. Τον δρόμο της ενεργούς βίωσης και όχι της παθητικής αναβίωσης. Τον δρόμο του να βρισκόμαστε κι όχι του να χανόμαστε... Όχι μόνο με την περί ης ο λόγος συνεστίαση, βεβαίως, στην οποία περίσσεψαν το όντι η φιλόξενη διάθεση και η φιλότιμη προσπάθεια, αλλά και με την όλη δραστηριότητα τους που ξεκίνησε πριν από οχτώ περίπου μήνες, ταράζοντας τα όποια λιμνάζοντα ύδατα. Και βεβαίως και με όλα τα άλλα που το θηλυκό νιππιανό μυαλό, γεννά. Καλή συνέχεια!

Ο δρόμος του να βρισκόμαστε (2)
“Καλλιά ντου είν’ να μην τον δω στο Νίππος ν’ ανεβαίνει/ για δεν κατέει στσι στροφές είντα τον περιμένει”. Συγκίνηση, σχεδόν μέχρι δακρύων, όταν ένα νιππιανάκι, ο νεαρός μαθητευόμενος λυράρης Σήφης Νικολακάκης τραγούδησε στην περί ης ο λόγος και στην προηγούμενη εύφημη μνεία συνεστίαση, αυτήν τη μαντινάδα. Συγκίνηση σχεδόν μέχρι δακρύων όμως, όταν και οι άλλοι μαθητευόμενοι λυράρηδες και λαγουτιέρηδες, όπως και οι χορευτές και οι χορεύτριες των “Ακριτών”, έδειξαν δείγματα της προόδου που έχουν κάνει. Με τη βοήθεια του Γιώργου Ξεπαπαδάκη και του Γιώργου Βιζυριανάκη και κάτω απ’ τα αγαπητικά άγρυπνα βλέμματα του δασκάλου τους, του Βαγγέλη Μπραουδάκη και του προέδρου του Συλλόγου “Ακρίτες” (και ιδιοκτήτη της ταβέρνας “Ιπποκορώνιον”) Παντελή Καπαρουδάκη. Και βεβαίως όταν η πρόεδρος του Συλλόγου Γυναικών, η ξαδέρφη μου η Εύη, που επέστρεψε ύστερα από 45 χρόνια απουσίας, 10 στην Αθήνα και 35 στο Παρίσι, στο Νίππος των παιδικών της (μας) χρόνων, μίλησε για διατήρηση των παραδόσεων, των ηθών και των εθίμων, για αλληλεγύη μεταξύ των μελών και των κατοίκων του χωριού, για στόχους και όνειρα... Ποιός είπε ότι τα όποια Παρίσια μπορούν να αλώσουν την κρητική ψυχή; Και ποιός είπε ότι δεν κρατούμε αντισκάρι στην παγκοσμιοποίηση; Με πρώτες τις γυναίκες, βεβαίως!

>> τυπώστε αυτό το άρθρο


--------------------------------------------------------------------------------

ΤΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙ ΤΟΥ ΑΙ ΓΙΩΡΓΗ ΤΟΥ ΔΑΦΝΙΤΗ

Από την παραμονή(02.11.09)

Ρεπορτάζ:
Γιάννης H. Κάκανος
www.yanniskakanos.gr
ghk@otenet.gr

Στο Νίππος του Αποκόρωνα υπάρχει ακόμα το παλιό Κρητικό φιλότιμο, η παραδοσιακή φιλοξενία κι όλοι είναι ντόπιοι. Το χωριό είναι ημιορεινό, 175 μέτρα υψόμετρο, απέχει από τα Χανιά 33 χλμ. και βρίσκεται βορειοανατολικά του νομού Χανίων, έχοντας όλους κι όλους γύρω στους 200 μόνιμους κατοίκους. “Το Νίππος δεν έχει αποκτήσει ακόμα τουριστική υποδομή αν και βρίσκεται 6 χλμ. από τις Βρύσες, έδρα του Δήμου Κρυονερίδας. Έχει όμως, για την ώρα μια πολύ καλή ταβέρνα η οποία προσελκύει εκατοντάδες επισκέπτες όλο το χρόνο… Οι περισσότεροι κάτοικοι του χωριού ασχολούνται κυρίως με τις ελιές, την αμπελουργία και την κτηνοτροφία ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι που ασχολούνται με άλλα επαγγέλματα εκτός χωριού. Για την ονομασία του χωριού ακούγονται πολλές εκδοχές. Για παράδειγμα αναφέρουμε τα εξής: T’ όνομα του χωριού σχετίζεται με το Ίππος και υποθέτει πως πρέπει να υπήρχε στην περιοχή ιερό αφιερωμένο εις Ίππον και Κόρην, ενώ από τη λέξη Ιπποκόριο προέρχεται και το όνομα της επαρχίας Ιπποκορώνιον και Αποκόρωνα. Δεν αποκλείεται όμως, να υπήρχαν στην περιοχή πολλά και καλά άλογα. Και ακόμα να πήρε τ’ όνομα το χωριό, επειδή ήταν σε πεδιάδα (Νάπος = πεδιάδα) και με τον χρόνο επήλθε η παραφθορά της λέξης από Νάπος σε Νίπος μ’ ένα (π), την οποία, φαίνεται να μην την αποδέχονται εξ ου και η αναγραφή του χωριού Νίππος, επικράτησε να γράφεται με δύο (π). Σύμφωνα τώρα μ’ ένα ιστόρημα του 1573 του Θεοδώρου Τρουλλινού, που βρέθηκε στη βιβλιοθήκη της Βιέννης και δημοσιεύτηκε στην Κρητική Εστία (τόμος 9ος σελ. 406), το Νίππος λεγόταν προηγουμένως Ράχη και όταν η Βενετία το 1550 έστειλε διοικητή κάποιο αξιωματούχο με το επώνυμο Νίπος, εκείνος θεώρησε σωστό να μετονομάσει το χωριό, δίνοντας το δικό του όνομα. Το ιστόρημα βέβαια του Τρουλλινού, ίσως να μην ευσταθή ιστορικά αφού κι αν ακόμα ονομαζόταν το χωριό Ράχη, έπρεπε να αναφέρεται στις απογραφές των ίδιων χρόνων και ακόμα επειδή οι Ενετοί αλλά και οι Τούρκοι, όπως άλλωστε είναι γνωστό, ναι μεν παραποίησαν τα ονόματα των χωριών, αλλά δεν μετονόμασαν κανένα. Στην περιοχή, λοιπόν, του χωριού σώζονται δεκατρείς εκκλησίες εκ των οποίων στα βόρεια βρίσκεται η εκκλησία που είναι αφιερωμένη στα Γενέθλια της Θεοτόκου και ονομάζεται Παναγία η Περβολίτισσα ή Περιβολιτσιανή η οποία, λέγεται ότι υπήρξε και Μητρόπολη”.
Αυτά και πολλά άλλα πληροφορηθήκαμε από τη δραστήρια πρόεδρο του νεοϊδρυθέντος Πολιτιστικού Συλλόγου Γυναικών Νίππους «ΠΕΡΒΟΛΙΤΣΙΑ», κυρία Εύη Πακέ Κακατσάκη η οποία στη συνέχεια καλωσόρισε του προσκεκλημένους στην κατάμεστη αίθουσα του κέντρου «ΙΠΠΟΚΟΡΩΝΕΙΟΝ» των αδελφών Καπαρουδάκη τονίζοντας, μεταξύ άλλων, τα εξής:
«Η συμμετοχή σας μας τιμά και μας ενθαρρύνει – και ο Θεός ξέρει πόσο μας χρειάζεται αυτή η ενθάρρυνση. Είμαστε καινούργιος Σύλλογος, δεν χρονιάσαμε ακόμα και ξέρουμε πως μας περιμένει πολλή δουλειά για να επιτύχουμε τους στόχους μας. Όλοι αγαπάμε το χωριό μας το Νίππος και θέλουμε ν’ αναδειχθούν τα προσόντα του και η σημαντική του ιστορία. Έχουμε την τύχη να είμαστε σ’ ένα από τα πιο όμορφα χωριά του Αποκόρωνα και είμαστε περήφανοι για το Νίππος μας. Οι κυριότεροι στόχοι του Συλλόγου θα είναι η πολιτιστική και πνευματική ανάπτυξη του χωριού μας καθώς επίσης και η αποκατάσταση των ιστορικών κτηρίων, ο εξωραϊσμός του χωριού -πλατεία, Ηρώο, ασφάλεια και βατότητα όπως και καθαριότητα δρόμων. Η διατήρηση και αναβίωση των παραδόσεων, των ηθών και εθίμων, η αλληλεγγύη μεταξύ των μελών του Συλλόγου και των κατοίκων του χωριού…
Η ψυχαγωγία έχει και αυτή τη θέση της στο Σύλλογο με εκδηλώσεις και εκδρομές, αλλά και διαγωνισμούς και αργότερα που θα έχουμε ριζώσει για τα καλά θα καταπιαστούμε και με την Παρασκευή-προώθηση των τοπικών μας προϊόντων...»
Συνεχίζοντας την ομιλία της η κυρία πρόεδρος επεσήμανε ότι ο Σύλλογος δεν θ’ αναπτύξει απολύτως καμία πολιτική ή κομματική δραστηριότητα και ευχαρίστησε το Δήμο Κρυονερίδας που προσφέρθηκε - με την παρουσία και δήλωση του αντιδημάρχου κ. Γιάννη Μαγγελάκη – «ότι για τη στέγαση του Συλλόγου θα τους παραχωρηθεί οίκημα». Τέλος, ευχαρίστησε τα «Χ.Ν.», τους παραδοσιακούς καλλιτέχνες που συμμετείχαν στο πρόγραμμα, τον Βαγγέλη Μπραουδάκη, το Γιώργο Ξεπαπαδάκη, το Γιώργο Βιζυριανάκη, τους χορευτές - χορεύτριες του Συλλόγου «ΟΙ ΑΚΡΙΤΕΣ», καθώς και όλους τους μαθητευομένους καλλιτέχνες.
Παραθέτουμε αρκετά φωτογραφικά στιγμιότυπα από την όμορφη προχθεσινή μουσικο-χορευτική βραδιά του Συλλόγου των γυναικών του Νίππους.


>> τυπώστε αυτό το άρθρο